Existimos porque alguien piensa en nosotros y no al revés

domingo, 19 de mayo de 2013

En silencio



En silencio, 
arropé mis sentimientos
para difuminarlos entre las dudas
que a veces recorrían mi cuerpo

En silencio,
me estremecía de deseos
para aguardalos entre las olas
que me provocaba tu verso

En silencio, 
era en silencio,
cuando comencé a amarte,
y tú sin saberlo. 

1 comentario:

  1. o silêncio tem cor, textura, gosto e grita dentro de nós, lindo poema.
    voltarei sempre...
    obrigada por segui-me, vou segui-lo também, e volte sempre pra visitar meus bloggers, sempre será bem vindo...abraços carinhosos.

    ResponderEliminar